رژیم خوراکی بیماران کلیوی چیست؟ - وبلاگ عینک آفتابی شیک

به گزارش وبلاگ عینک آفتابی شیک، راهکارهای انتخاب رژیم غذایی مناسب در بیماران کلیوی را در این خبر بخوانید.

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، اینکه بیماران کلیوی چه غذایی می توانند بخورند و یا چه غذایی را نمی توانند، بسته به زمان و اندازه عملکرد کلیه های فرد و نیز بعضی فاکتورهای دیگر دارد. اگرچه برنامه غذایی تعیین و ثابتی در مورد بیماری های کلیه، برای همه افراد وجود ندارد.

البته باید رژیم های قبلی در مورد بیماری های زمینه ای از قبیل دیابت و فشارخون و یا بیماری قلبی ادامه یابد.

بیمارانی که نارسایی کلیه دارند، احتیاج است که اندازه دریافت خود از پروتئین، سدیم، پتاسیم، فسفر و کلسیم را کنترل نمایند.

اگر بیماری کلیوی بدتر گردد، ممکن است احتیاج باشد بعضی مواد مغذی دیگر نیز محدود گردد که این محدودیت ها می تواند بر پایه نتایج آزمایش های بیمار باشد.

اهمیت کنترل اندازه دریافت مواد مغذی

مصرف اندازه مناسب و صحیح پروتئین، سدیم، پتاسیم و فسفر می تواند به کنترل تجمع مواد زاید و مایعات در خون یاری کند. چرا که کلیه نمی تواند مواد زاید و مایعات اضافی را از بدن دفع کند.

چرا تغذیه مهم است؟

تغذیه خوب می تواند به ما در این زمینه ها یاری کند:

• احتیاجهای شما را برای فعالیت های روزانه تامین می نماید.
• از تحلیل عضلانی و عفونت پیشگیری می نماید.
• باعث نگهداشت وزن سلامتی می گردد.
• پیشرفت بیماری کلیوی را کندتر می نماید.

پایه و اساس تغذیه خوب

یک رژیم غذایی متعادل می تواند روزانه اندازه مناسب و صحیحی از پروتئین، کالری، ویتامین و مواد معدنی را برای ما تامین کند. مصرف رژیم غذایی سالم، داشتن فعالیت فیزیکی مناسب در کنار دریافت داروهای تجویزی در بهبودی بسیار موثر است.

پروتئین: بدن ما به پروتئین احتیاج دارد.

احتیاج به پروتئین برای ساختن ماهیچه، بازسازی بافت ها و مقابله با عفونت اهمیت دارد. اگر فرد به نارسایی کلیه مبتلا باشد، احتیاج است که اندازه دریافت پروتئین در رژیم غذایی آنالیز گردد.

دریافت پروتئین اضافی می تواند منجر به فراوری و تجمع مواد زاید در خون گردد، که کلیه ها قادر به دفع آن از بدن نیست.

اما مهم است که همه بیماران کلیوی اندازه صحیح و مناسبی از پروتئین را روزانه دریافت نمایند.

متخصص تغذیه، محدودیت دریافت پروتئین را بر اساس وزن و سایز بدن، اندازه مشکل کلیوی، اندازه پروتیین دفع شده در ادرار و مواردی از این دست محاسبه می نماید.

پروتئین دریافتی نباید چندان کم باشد، چرا که می تواند مسائل ثانویه ایجاد کند.

متخصص تغذیه می تواند در مورد دریافت اندازه پروتئین مورداحتیاج برنامه ریزی کند.

سدیم: کلیه سالم می تواند اندازه سدیم را در بدن به خوبی کنترل کند. اگر کلیه خوب کار نکند، مصرف سدیم اضافی می تواند منجر به تجمع مایعات در بدن، ورم، بالا رفتن فشارخون و فشار مازاد بر قلب گردد؛ بنابراین احتیاج است مصرف سدیم در نارسایی کلیه محدود گردد. متخصص تغذیه می تواند در مورد اندازه دقیق سدیم مورداحتیاج فرد تصمیم گیری کند.

فسفر: زمانی که عملکرد کلیه کم می گردد، فسفر اضافه می تواند در خون تجمع پیدا کند. سطح بالای فسفر منجر به ضعیف شدن استخوان می گردد.

متخصصان تغذیه لیستی از غذاهای غنی از فسفر ارایه می دهند که احتیاج است مصرف آن ها محدود گردد.

پتاسیم: پتاسیم در عملکرد ماهیچه ها از جمله ماهیچه های قلب، نقش دارد.

اندازه پتاسیم خیلی کم یا خیلی زیاد در خون بسیار خطرناک است. اندازه پتاسیم مورداحتیاج هر فرد بسته به عملکرد کلیه و داروهایی که مصرف می نماید، تفاوت دارد و احتیاج است متخصص تغذیه در مورد اندازه پتاسیم مورداحتیاج بیمار کلیوی در مدت یک روز، تصمیم گیری کند.

کلسیم: منابع غذایی کلسیم اغلب منابع خوبی از فسفر هم هستند.

در صورتی که احتیاج به محدودسازی کلسیم باشد، باید متخصص تغذیه این موضوع را به اطلاع بیمار برساند.

بعلاوه فرد بیمار کلیو ضروری است قبل از مصرف هر نوع مکمل ویتامین D یا کلسیم، با متخصص تغذیه خود مشورت کند.

تغییر رژیم غذایی بیماران کلیوی: خوردن و آشامیدن می تواند کلیه فرد را تحت تاثیر قرار دهد، بنابراین بهتر است به نکات زیر توجه گردد:

• موادی را انتخاب کنیم که نمک و سدیم کمتری دارد.
• مواد غذایی تازه مصرف کنیم، زیرا در غذاهای بسته بندی شده، سدیم زیادی وجود دارد.
• از گیاهان پودر شده و ادویه های کم ضررتر به جای نمک استفاده کنیم.
• پس از طبخ غذا و به هنگام مصرف، دوباره به آن نمک اضافه نکنیم.
• نان مصرفی باید کم نمک و تهیه شده از آردهای سبوس دار باشد.
• دریافت مواد غذایی پرپروتئین باعث افزایش کارکرد کلیه و تشدید بیماری می گردد.
• در مورد مصرف مواد پروتئینی با پزشک خود مشورت کنیم.
• غذاهایی را انتخاب کنیم که برای قلب مفید است.
• برای طبخ مواد غذایی از اندازه کمی روغن زیتون به جای کره و روغن های دیگر استفاده کنیم.

بعد از اینکه بدن ما از غذاهای مصرفی پروتئین را جذب کرد، ضایعاتی به عنوان اوره از آن ها ساخته می گردد.

در بیماری کلیه بدن نمی تواند اوره را جذب کند، در نتیجه بیماران کلیوی اغلب از نظر دریافت پروتئین محدودیت دارند و باید پروتئین دریافتی، در سطح خاصی تنظیم گردد تا اندازه اوره بدن کاهش یابد.

بر همین اساس بیماران کلیوی باید فسفر دریافتی خود را محدود نمایند، زیرا مقادیر بالای فسفر در بدن آن ها زمینه را برای ابتلا به بیماری های قلبی فراهم می نماید.

غذاهای حاوی فسفر بالا: شیر و ماست، پنیر، انواع گوشت، حبوبات و دانه های روغنی.

در بعضی بیماران به ویژه آن هایی که دیالیز می شوند، ممکن است اندازه پتاسیم افزایش یابد که خطرناک است.

برای تنظیم این ماده معدنی هر بیمار باید با پزشک خود مشورت و روش مناسبی را دریافت کند.

حبوبات: مانند نخود، عدس و لوبیا حاوی اندازه زیادی پتاسیم هستند و بهتر است به شکل محدود مصرف گردد.

سبزی ها و میوه ها: حاوی اندازه زیادی پتاسیم هستند، اما به علت دارا بودن بسیاری از مواد مغذی ضروری برای بدن، باید به اندازه متناسب از انواع کم پتاسیم استفاده کرد.

پختن سبزی ها سبب بالا رفتن اندازه پتاسیم قابل جذب می گردد، بنابراین بهتر است سبزی ها به شکل خام مصرف گردد.