تغییر مرکز در اندونزی؛ جاکارتا جایش را به نوسانتارا می دهد - وبلاگ عینک آفتابی شیک

به گزارش وبلاگ عینک آفتابی شیک، جاکارتا با بیش از 10 میلیون نفر جمعیت با مشکلاتی مانند برداشت بیش از حد از آب های زیرزمینی، ترافیک شدید و آلودگی هوا دست وپنجه نرم می نماید. قرار گرفتن روی بستری باتلاقی در جزیره بزرگ جاوه و زیر آب رفتن این شهر نیز مشکل دیگری است که باعث شده است انتقال مرکز رای بیاورد.

به گزارش ایندیپندنت، دولت اندونزی امیدوار است با ساخت مرکزی تازه در کالیمانتان شرقی، واقع در جزیره بورنئو، بتواند کمی از فشار وارده بر این شهر پرجمعیت بکاهد؛ ضمن اینکه رسیدگی به امور اداری و سیاسی را راحت تر کند.

ایده ساخت مرکز تازه در فاصله یک هزار و 300 کیلومتری جزیره بورنئو، اولین بار در سال 2019 مطرح شد تا اینکه در نهایت در مجلس این کشور به تصویب رسید.

برای مرکز تازه نام نوسانتارا انتخاب شده که در زبان جاوه ای به معنای مجمع الجزایر است. رئیس جمهوری اندونزی این نام را انتخاب نموده و معتقد است که این نام انتخابی نمادین است که جغرافیای اندونزی را در سطح بین المللی منعکس می نماید.

با این حال، منتقدان می گویند با توجه به موقعیت جغرافیایی این کشور و عوامل محیطی، چنین نامی ممکن است گیج کننده باشد. به گفته آن ها، نوسانتارا یک اصطلاح قدیمی است که در اندونزی به طور کلی به مجمع الجزایر گفته می گردد.

بر اساس آخرین سرشماری، کالیمانتان شرقی 3.7 میلیون نفر جمعیت دارد. این شهر سرشار از منابع معدنی است و با جنگل های فراوان و جمعیت زیاد اورانگوتان هایش شناخته می گردد.

پس از موافقت مجلس اندونزی، وزیر برنامه ریزی این کشور بیان کرد: مرکز تازه نمادی از هویت ملت و یک مرکز ثقل مالی تازه است.

بعضی از مخالفان انتقال مرکز به کالیمانتان معتقدند که آغاز فعالیت های مالی و تجاری به قطع درختان این منطقه غنی از حیات وحش متنوع با جنگل های بارانی سرسبز منجر می گردد.

گروه هایی به نمایندگی از مردم بومی بورنئو، نگرانی هایی را در این زمینه ابراز نموده و گفته اند که با این تصمیم ممکن است محیط زیست و فرهنگ آن ها به خطر بیفتد.

اعلام شده است که انتقال مرکز حدود 466 تریلیون روپیه (32.4 میلیارد دلار) هزینه دارد و یکی از بزرگ ترین پروژه های زیربنایی دولت اندونزی خواهد بود که تا به امروز صورت گرفته است.

اندونزی نخستین کشوری نیست که مرکز خود را تغییر می دهد. برزیل، پاکستان و نیجریه نیز مرکز های خود را به شهر هایی که به این منظور طراحی و ساخته شده بودند، منتقل کردند.