انتخاب های دم دستی، کشتن زمان و بی تدبیری ادامه دار در هندبال، دور باطل!

به گزارش وبلاگ عینک آفتابی شیک، فدراسیون هندبال با رئیس جدید هم راه روسای قبلی را رفت و پس از وقفه بسیار طولانی، یک گزینه تکراری و دم دستی را برای راهنمایی تیم ملی انتخاب کرد.

انتخاب های دم دستی، کشتن زمان و بی تدبیری ادامه دار در هندبال، دور باطل!

محسن آجرلو - هندبال ایران سال هاست که روز خوش به خودش ندیده. فراز و فرود در روند تیم های ورزشی و فرا رسیدن روزهای افت پس از ایام اوج اتفاق اجتناب ناپذیری است اما برای هندبال ماجرا قدری متفاوت است. این رشته با سر درون مسائل افتاده و از طرف دیگر هیچ گونه تلاشی برای بیرون آوردنش انجام نمی گردد و تغییر رئیس و آمدن افراد مختلف در راس این فدراسیون پر حاشیه هم دردی را دوا نمی کند. از رحیمی که در نقش یک ناجی به هندبال آمد تا رئیس فعلی و مدیران دیگر حتی در کوچکترین اقدام و تصمیم خود یعنی انتخاب سرمربی هم اقدام جدی و مهمی نکردند و همگی به اولین گزینه ای که دستشان رسید چنگ زدند تا بار مسئولیت از شانه شان برداشته گردد.

هندبال ایران در روزگاری نه چندان دور، پله های ترقی را یکی یکی طی می کرد و به علت داشتن یک لیگ فعال و پویا با اسپانسرهای خوب، تیمی ملی خوبی در اختیار داشت. نسل به نسل هم بازیکنان با کیفیت تری را در درون خود پرورش می داد و به شرایطی رسید که بازیکنانش در حد بازی در لیگ های خوب اردوپایی شدند.

با این حال چند سالی است که روند نزولی عجیب و غریبی را در پیش گرفته و شواهد نشان می دهد که هیچ کس هم به خیال تغییر شی این نمودار را ندارد.

رفته رفته تیم ایران هم در دوران ظهور قدرت های غرب آسیایی و قدرت همیشگی شرقی ها شرایط خوبی پیدا کرد و کار به جایی رسید که در بازی های آسیایی (دوحه و گوانژو) در دو دوره پیاپی روی سکو رفت و به مدال های برنز و نقره دست پیدا کرد. نقره ای که البته بجای اینکه سکوی پرتاب باشد، نقطه شروع مسائل هندبال ایران شد!

مسائل هندبال ایران از همان سا ل ها بود که یکی یکی شروع شد. از رفتن یکی یکی اسپانسرها از لیگ برتر و خالی شدن این لیگ از پول گرفته تا رفتن مربیان خارجی خوب از ایران و انتخاب های اشتباهی که یکی یکی انجام شدند تا هندبال ایران به این حال و روز بیفتد. از طرف دیگر این هندبال ایران سال هاست که خواب ثبات مدیری را می بیند و در چهار سال اخیر بیش از چهار رئیس و سرپرست را به خود دیده. پس از چهره هایی نظیر کوزه گری، مهدوی، نصیری، رحیمی حالا پاکدل جوان رئیس این فدراسیون شده. به این امید که خون تازه در رگ های این رشته در ظاهر مرده جاری گردد اما شواهد نشان می دهد که او هم راه روسای قبلی را ادامه می دهد.

  • انتخاب های دم دستی

    هندبال ایران که در این سال ها به شدت افت نموده و از بهم ریختگی و سوء مدیریت عجیبی رنج می برد، احتیاجمند تصمیمات درست و اصولی و نفراتی بوده و هست که بتوانند تکانی به این رشته بدهند و از بازیکنان خوب حاضر در این رشته به خوبی استفاده نمایند. با این حال روسای مقطعی و حتی ثابت این رشته همیشه با تعلل فراوان و در ادامه انتخاب های دم دستی، به ادامه دار شدن این دور باطل یاری نموده اند.

    از انتخاب های چند باره حبیبی برای راهنمایی تیم ملی گرفته تا حضور سه باره ماجکی که بارها خودش را نشان داده به ایران، انتخاب های دم دستی و تکراری بوده که باعث ماندن هندبال در باتلاق و عدم برون رفت از آن شده است.

    • بازهم حبیبی

      در اینکه علیرضا حبیبی یکی از فعال ترین و بهترین مربیان ایرانی در هندبال است کسی شک ندارد اما انتخاب چندباره او بیش از هرچیز محل اعراب است.

      وقتی هندبال ایران در برهه هایی که حتی احتیاج چندانی هم به نتیجه گیری نداشته، دست به دامان مربیان خارجی شده. حضور مربیان صرب و اسلوونیایی یکی پس از دیگری نشان داده که اعتقاد بدنه این رشته و تصمیم گیران همیشه به چهره های خارجی بوده و همیشه در زمانی که نمی توانستند به گزینه خارجی برسند، به دنبال حبیبی و یکی دو نفر دیگر می رفتند. مثل امروز که رئیس تازه وارد فدراسیون هندبال پس از چند ماهی کش دادن ماجرا و صحبت از آنالیز گزینه های خارجی در نهایت نام حبیبی را از کیسه درآورد و او را یک بار دیگر به عنوان سرمربی معرفی کرد.

      • گزینه موقت برای رهایی از فشار؟

        بخش تاریک تر ماجرا این است که فدراسیون نشین ها حداقل به صورت ظاهری هم از گزینه انتخابی شان حمایت نمی نمایند و به وضوح اعلام نموده اند که هر زمان بتوانند مربی خارجی به ایران آورده و جایگزین حبیبی می نمایند!

        دبیر فدراسیون هندبال با اعلام این موضوع گفته است: حبیبی به عنوان مربی انتخاب شده و بحث مربی خارجی هنوز باز است. همه بحث این است که منابع فدراسیون چطور باشد. اگر امکان جذب سرمربی طراز اول خارجی وجود داشته باشد، حبیبی به عنوان مربی در کنار او کار خواهد نمود. اگر که انتخابی در جهت سرمربی خارجی نداشته باشیم، حبیبی به عنوان سرمربی فعالیت خواهد نمود!

        این ماجرا اوج بهم ریختگی، دیدن همین امروز و عدم نگاه به آینده را در فدراسیون هندبال نشان می دهد. نگاهی که سال هاست در این رشته حاکم است و یکی از عوامل اصلی رسیدن این رشته به صندلی فعلی است.

        تیم ملی هندبال ایران که پس از بازی های آسیایی جاکارتا هنوز اردویی تشکیل نداده، حدود شش ماه بدون سرمربی بود. آخرین مربی کاستاراتوییچ که سرمربی گری تیم ملی هندبال را در این مسابقات به عهده داشت، آبان ماه 97 از ایران رفت.

منبع: ایران ورزشی

به "انتخاب های دم دستی، کشتن زمان و بی تدبیری ادامه دار در هندبال، دور باطل!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "انتخاب های دم دستی، کشتن زمان و بی تدبیری ادامه دار در هندبال، دور باطل!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید